بررسی جذب زیستی توریم از محلول‌های آبی توسط جلبک قهوه‌ای سیستوسیرا اندیکای اصلاح ‌شده به روش زانتاسیون

توانایی جلبک سیستوسیرا اندیکای اصلاح ‌شده به روش زانتاسیون، در جذب زیستی یون­های توریم (IV) از محلول‌های آبی در روش ناپیوسته بررسی شد. اثر سه متغیر مستقل فرایند شامل pH (2-6)، غلظت اولیه­ی یون فلزی (1-mg L 50 تا 1-mg L 250) و مقدار جاذب  (0.5 g L-1تا 2.5 g L-1) با استفاده از روش سطح پاسخ (RSM) براساس طرح مرکب مرکزی (CCD) مورد ارزیابی قرار گرفت. اعتبار مدل درجه­ی دوم با استفاده از تحلیل واریانس مانند مقدار کم‌ ارزش-P، مقدار بالای ارزش-F و ضریب رگرسیون بالا تأیید شد. نتیجه­های بهینه‌سازی نشان داد که میزان جذب توریم (IV) تحت شرایط بهینه (pH=3.31، غلظت اولیه­ی 1- mg L­250 و مقدار جاذب 0.5 g L-1) 230.628 mg g-1  است. داده­های مدل‌سازی نشان داد که داده‌های تجربی سرعت جذب توریم توسط مدل سینتیکی شبه مرتبه­ی دوم بهتر برازش می‌شوند و هم‌چنین هم­دمای لانگمیر داده‌های تجربی تعادلی جذب را به‌خوبی توصیف می‌کند. حداکثر ظرفیت جذب توریم به‌وسیله­ی هم­دمای لانگمیر329.90 mg g-1  تخمین زده شد. علاوه بر این، مشخصه­های سطح جلبک و سازوکار جذب با استفاده از تحلیل تبدیل فوریه زیرقرمز (FTIR) بررسی شد.